9/10 augustus

En dan moeten we weer naar huis, het zit er nu toch echt op! 

Om 4 uur 's nachts opgestaan en met een shuttle bus naar het vliegveld. We gaan eerst met het vliegtuig van 7.30 uur naar Washington, een vlucht van plm 5 uur. Daar hebben we een overstaptijd van een uurtje of twee. In tegenstelling tot de heenreis een stuk relaxter, want we hoeven niet weer door de douane.

Om 17.20 uur lokale tijd (de klok is alweer wat vooruit gezet) zitten we in het vliegtuig naar Amsterdam. Helaas duurt het even voor we weg kunnen, want er moest nog eventjes een band worden verwisseld. Nu een vlucht van ruim 7 uur voor de boeg.

Uiteindelijk een goede vlucht gehad met een mooie zonsondergang en zonsopgang, en om 7.04 uur 's morgens aangekomen. 

We kunnen terugkijken op een fantastische, mooie, gave, leuke en prachtige vakantie. Hopelijk hebben jullie met plezier ons blog gelezen, wij hebben er in ieder geval veel plezier in gehad om onze ervaringen op te schrijven. 

Groetjes! 

Dick, Nicolette, Niels en Dorien

En bij aankomst thuis hing dit bij ons aan de muur, hartverwarmend! bedankt, Mascha en Anniek!

7 en 8 augustus laatste dag in LA

O7 augustus

Een dagje de camper opruimen en even lekker naar het strand, waar  giga hoge golven waren. Dick durfde het aan om er een duik in te nemen, dorien liep ook het water in maar viel direct om door de stroming. Want die is zo super sterk. Daarom gaan dorien en ik alleen maar in het water staan waar we ook al helemaal nat werden en waar je stevig moest gaan staan want de stroom is zo sterk. Niels had een offday en bleef bij de camper hangen.

Helaas geen foto waarop de golfhoogte goed uitkomt, maar wel een oneindig uitzicht.

8 augustus

Vanochtend vroeg op pad om de camper in te leveren. Dat was nog een hele klus. 

Eerst even aftanken, wat niet helemaal handig ging, Voltanken werd niet geaccepteerd. Dus eerst bij de kassa moest opgeven voor hoeveel we wilden tanken. Dat moest dus twee keer gedaan worden omdat de tank na de eerste keer nog niet vol was.

Daarna naar het Hilton hotel om alle tassen en koffers in te leveren. De ingang was wat lastig te vinden, dus 2 keer rond gereden en uiteindelijk maar voor een branddeur gestopt. Het was ook zo'n groot hotel en niet iedereen komt er met een RV voor de deur. Maar uiteindelijk alles in een hoekje van de hal mogen neerzetten.

Dat duurde allemaal ietsje langer dan ingepland. Nu op naar het camperinleverpunt... Adres wat we hadden klopte niet... En voor elf uur moest ie worden ingeleverd... Pfoei! Dat kostte wat zweetdruppeltjes, maar na een telefoontje bleek dat we toch op de hoek stonden !. Gelukkig! En het was precies 11 uur! Op zaterdagen zijn ze namelijk tot 11 uur open, dat was dus just in time... ;-(

Ze hadden het inleverpunt in een straatje achter een showroom van een garage verstopt... Controle bij Apollo leverde geen problemen op dus mocht we weer snel vertrekken.

Het inleverpunt was niet echt in het centrum van LA. We zijn maar met een taxi naar de Hollywood boulevard gegaan, dat duurde 50 minuten. Met het openbaar vervoer zou het ons anders de dubbele tijd hebben gekost. 

Hier een stukje over de Walk of fame gelopen, wat een sterren! Er liggen er ondertussen al meer dan 2500. De meeste sterren zijn ons onbekend, 'helaas of gelukkig' Nick en Simon niet gezien. 

Toen mee gegaan met een Tour door Beverly Hills, in een klein open busje. 

Even gegluurd naar de nederige stulpjes van de bekende sterren. Tot de helft van de bergen waren huizen met een waarde tot 3.000.000 dollar, maar hogerop was het normaal om voor de villa's minimaal 10.000.000 dollar neer te leggen. 

We hebben het huis gezien, waar Michael Jackson is overleden. Het schijnt dat hij toentertijd het huis huurde voor, schrik niet, 100.000 dollar per maand. Daar wordt je ook niet helemaal lekker van, toch? 

Bij Mullford het uitzichtpunt over LA bezocht en ook gekeken naar de beroemde letters van Hollywood. Die leken uit de verte heel klein, hoewel ze 15m hoog schijnen te zijn.

De letters schijnen van dichtbij wel groot te zijn.

Een stad verstopt in de smog, het uitzicht viel dus tegen

Daarna nog een stukje over de sterren gewandeld en via de metro/bus in 2 uur tijd bij ons hotel weer aangekomen. 

Het bleek dat wij op vier meter afstand van het buitenzwembad zaten! Nadat we eerst nog even een hapje hebben gegeten, hebben Dick en ik daar nog een duik in genomen. Een paar baantjes borstcrawl en we hadden een privé bad.

6 aug naar Universal studio's! In Los Angeles

Vandaag staan we vroeg op om te vertrekken naar de universal studio's! 

Als we aankomen gaan we naar binnen en lopen we direct naar de rij van de studio Tour waar je een kijkje neemt op verschillende sets! Af en toe is er een heel gaaf film effect bijvoorbeeld. super gaaf! 

Ook zijn er sommige gedeeltels waar gewoon opnames waren! Jammergenoeg hebben we geen foto's met de iPad gemaakt tijdens deze Tour. 

Daarna gingen we naar een spectaculaire watershow waar mensen met jetski's en boten een mini vliegtuigje en acteurs ( uit bevoordeeld ncis) een heeeeele gave show neerzetten. Het publiek werd af en toe nat tijdens alle stunts, of gewoon, nat gegooid. Wij ook. We waren wel erg nat maar met dit weer kon dat prima. 

Hierna gaan we even koffie drinken en daarna weer wat gave attracties bezoeken. 

We gaan naar een 3D ride van Verschrikkelijke Ikke, wat een gaaf effect, dat hebben wij niet in Europa, jammer. 

Daarna naar een animal show. Waar bekende dieren uit films die ik bijna alemaal heb gezien wat kunstjes deden. Ook de uil uit harry Potter. 

Toen naar Jurassic Park. Daar hebben we met zo'n bootje een waterroute gedaan waar je van kleine watervalletjes afstort. En natuurlijk komt dan die grote.... In het donker..... Super stijl......  En dat is voor nicolette een heel groot ding. Jammer genoeg konden we doordat het donker was niet haar vreselijk bange gezicht zien terwijl ze heel hard gilde!. 

Niels en dorien gingen ook nog in een letterlijk pikkie pikkie pikkie donkere mummie griezel achtbaan. Je gaat heen, En dan weer achteruit terug, supergaaf, terwijl je totaal niet weet waar je heen gaat. 

Vervolgens nog naar weer een 3D ride van Transformers, een 3D film van Shrek en nog een 3D ride van The Simpsons. 

Door dorien konden we dit allemaal doen. Want we moesten jammer genoeg de rolstoel meenemen. Het dagje fietsen in SAN Francisco was goed gegaan, maar daarna had ze juist weer meer last van haar knieën. Maar toch was dit zeker in dit park ook een voordeel. We kregen daardoor, bij iedere attractie, een ticket met een tijd en na die tijd kon je altijd doorlopen. De wachttijden waren vaak meer dan drie kwartier tot een uur, dat scheelde voor ons enorm.

Dit was een topdag, met een heerlijke temperatuur om een park als dit te bezoeken, lekker bewolkt en slechts een paar verdwaalde spatjes regen. 

En ik wil er zeker terug komen! Want een groot gebied was nog in de bouw en daar kwam me toch een groot Harry Potter land! Jammer dat het nog niet open was, maar ja, dan heb je nog wat voor later. 

En deze laatste was bij de 4D movie van Shrek. 

Toen nog een klein uurtje rijden naar onze allerlaatste camping bij Malibu Beach.  Helaas kwamen we net in het donker aan. We hebben oceanview, maar kunnen er niets van zien. Waarschijnlijk zal morgen blijken dat we een mooie plek hebben. 

5 augustus dichtbij Universal studio's in LA

In plaats van drie dagen langs de westkust, hebben we er twee van gemaakt. Zodoende kunnen we naar een camping die dichtbij de Universal studio's ligt. 

Het doel was om de eerste dag voorbij de helft van het geschatte totaal van de 3 dagen te komen en het was een hele klus om dit te halen.

Gisteren hebben we 226,3 mijl gereden en vandaag 226,2 mijl. Hoe is het mogelijk! Terwijl Dick er 454 mijl voor had gerekend, kwam dus goed in de buurt ;-).

Vandaag dus vooral gereisd, geen leuke beesten meer gezien, helaas. 

Een camping gevonden met zwembad op een half uurtje afstand van de Universal studio's. Dat is prettig voor morgen. 

Nog even een duik genomen in een zwembadje. Morgen vroeg op, de attracties gaan om 9 uur open, het park om 8 uur.

4 augustus langs de westkust

Via de westkust alvast een stukje op weg naar Los Angeles. Bij Monterey de helft van de 17 mile drive gereden. Waar echt mega mega villa's stonden. Zo groot dat voor mijn gevoel onze koning en koningin zelfs leven in die grote huizen. 

Langs de kust zagen we de mooie oceaan waar we zeehonden in zagen zwemmen. Maar zelfs ook walvissen! En vogels ook, al ik zag er echt pinguïns in. (Het waren heel veel aalscholvers) ook pelikanen gezien.

We reden weer verder waar nog een keer stopten om zeehonden en zeeleeuwen die met veel geluid meldden dat ze op de rotsen zaten te kijken. 

En dan Even langs de supermarkt voor bbq vlees. En weer door. Over een mega lange kronkelweg. Later reden we weer langs de kust.

 En weet je wat we zagen? Dolfijnen! 3 echte vrolijke dolfijnen! Heel dichtbij. Super gaaf en leuk, ik had zo de neiging om in het water te springen en met ze mee te zwemmen en duiken. Maar dat kon niet😕 we reden weer verder toen we langs een stop plek kwamen waar op een pad langs een strandje liepen. op zo'n 3 meter afstand een groep van welgeteld 78 zeeolifanten die daar  lagen te rusten of met elkaar te stoeien. Deze tocht naar de camping leek het Dolfinarium wel! Alleen dan in het wild. 

In de verte zagen we weer walvissen spuiten en af en toe een staart uit het water.

Op de camping aan gekomen bleek het dat we niet konden bbqen. Maar wel een kampvuur konden maken. En dat deden we natuurllijk  Dan maar net iets te dungesneden en te weinig gebakken aardappeltjes met een stukkie vlees wat eigenlijk voor de bbq was eten. Lekker in de kou (15 graden). Daarna lekker binnen wat lezen en dit leuke blog voor jullie typen. 

2 en 3 augustus San Francisco

2 augustus.

Onze camping was al gereserveerd voor ons, dus dat was handig, we hoefden niets te zoeken. Deze camping was een groot asfalt terrein met erg kleine plekken. Wat was het hier een stuk frisser dan we in de afgelopen drie weken hadden meegemaakt! Brrr, maar een graadje of 20-25 en veel wind. 

We gingen met openbaar vervoer richting stad. Het bleek dat onze camping naast het oude stadion terrein van de 49'ers van SAN Francisco lag, een American footballteam. In de bus hadden we niet meer echt het idee dat we in Amerika waren. Heel veel Chinezen, Filippino's, spaanstaligen en donkere mensen gezien en gehoord. Ook heel veel zwervers op straat. Via de achterbuurten kwamen we uiteindelijk in het centrum en liepen we naar  Chinatown en vervolgens naar de pieren. Daar heerlijk gegeten in een visrestaurant. Met tram weer terug naar de bushalte om het laatste stukje met de bus te doen. Helaas Volgens een mannetje die in de garage zat ter hoogte van de plaats waar wij de bushalte hadden bedacht was de bus s'avonds zeer onbetrouwbaar, dus lopen in het donker om 10 uur 's avonds in een vreemde (achter) buurt was wel spannend. 

Tot onze grote verbazing daar een stinkdier gezien. Hij vluchte weg en liet niets ruiken, we zullen dus niet weten of hij de lucht van Dick zijn voeten kan benaderen.

Op het moment dat we bij de laatste halte voor ons RVpark waren kwam de bus langs, we hadden ons dus een donkere spannende wandeling kunnen besparen.

3 augustus

Vandaag op de fiets over de Golden Gate bridge. Eerst de fietsen opgehaald die we al vanuit Nederland gereserveerd hadden. Nicolette nam een elektrische fiets, voor het geval het te zwaar zou worden voor Dorien. Die fiets mocht weliswaar niet door kinderen gebruikt worden, maar ach, wat niet weet, wat niet deert... En anders zou het in ieder geval makkelijker zijn om dorien te duwen.

Dorien d'r knieën gingen echter goed, haar handen werden helaas weer wat dikker, dus alleen af en toe wat geduwd.

Doór SF heen, langs Fishermans Warf, heel gezellig! Ongelooflijk veel toeristen die of wandelend, of, net als wij ook met de fiets gingen. Voor we de brug opgingen hebben we nog een oud fort bezocht. En toen de beroemde brug op, Echt een aanrader! Fantastisch uitzicht! Mooi uitzicht op de skyline van SF.

Daarna door naar Sausolito, een gezellig stadje waar we wat gegeten hebben. Daar moesten we ons direct melden voor de boottocht terug. Omdat Nicolette een elektrische fiets had, moest iedereen in een aparte rij staan, ook de rest van de fam. Van Winsum.  We hadden daardoor geen apart kaartje nodig om in de gewone rij te komen. Tot twee keer hebben we hier naar gevraagd, en beide keren was dit het verhaal...

Totdat we dus inderdaad in de rij stonden en de boot aankwam. Ik mocht op de boot, maar Dick, Niels en Dorien niet, grrr. Ik ging natuurlijk enigszins geirriteerd verhaal halen, maar de bemanning was onverbiddelijk. Het was ook nog eens de laatste boot waar elektrische fietsen op mochten, dus ben ik in mijn eentje naar de overkant gegaan. De volgende boot zou pas ruim een uur later weer aankomen in SF.

Dick heeft daarna aan een dame die had verteld dat we in dezelfde rij moesten staan, duidelijk gemaakt dat het niet acceptabel was dat we als groep gesplitst waren. De aangeboden tickets niet geaccepteerd en de dame zover gekregen dat ze voor mochten op de volgende boot. Onder andere door te zeggen dat nicolette geen geld of mobiel bij zic had, wat ook echt waar was.  Tijdens het voordringen werd een andere man ontzettend boos omdat hij ook al van zijn familie was gescheiden, na wat inschikken kwam dit ook goed.

Nicolette heeft al met al met een uur moeten wachten en heeft zich vermaakt door te kijken naar een straat dansgroep en bij een airbrush schilder. En verder maar in het zonnetje gezeten.

Dorien, Niels en Dick zijn met de andere boot langs Alcatraz naar een andere haven gevaren. Daar opgesplitst en Niels op pad gestuurd om Nicolette op te sporen. 

Gelukkig zag ik opeens een jongen fietsen die toch wel erg veel op Niels leek. Bleek dat ze met een boot waren gegaan die 36 pieren verder lag. 

Daarna maar de fietsen ingeleverd, want we hadden het wel gehad en het was ook alweer half tegen achten. Bij de burger king nog maar een hamburger gehaald en retour naar de camping. Deze keer wel met de bus die op ons stond te wachten op een hoek verder als waar wij hem de voorgaande avond hadden verwacht.

1 augustus Yosemite

Na ons nachtje wild kamperen, 5 minuten rijden en we zijn in het park. We wilden eerst naar Glacier point, maar helaas de laatste 2 mijl was verboden voor Campers. Toen maar een parkeer plekje gezocht bij het startpunt van de Sentinel dome trail. Vrijwel geen plek voor een camper, maar het lukte toch langs de kant van de weg. Een leuk pad, maar Deze trail hebben we niet helemaal gelopen. Dorien heeft last van d'r knieën en Niels had geen zin om naar de top te klimmen, mede doordat het erg nevelig was en het uitzicht dus niet perfect. 

Nu op route naar Yosemite village waar we een shuttlebus wilden nemen door de Yosemite Valley. Eerst wilden we na een tunnel bij een viewpoint even naar het geweldige uitzicht kijken, maar wederom was het nauwelijks mogelijk te parkeren. Uiteindelijk toch gelukt, maar 5 minuten, want een sleepauto had onze plek nodig om een andere auto met pech weg te slepen. 

Jammer, maar helaas, we zouden op onze route naar the village ook nog naar een mooie waterval kunnen kijken. Haha, hier echt geen mogelijkheid om te parkeren. Dus nu maar onze hoop gevestigd op the village...

Jullie voelden hem al aankomen: daar zijn we niet eens in de buurt gekomen! We werden opeens gewaarschuwd dat het zwarte zaterdag was en net als in Frankrijk een enorme file stond. 

Op de route naar Yosemite Valley stond een file van 2 uur en dat vonden wij niet meer de moeite waard. 

Dan maar richting Een uitgang van het park waar we Tuolumne grove nog konden bezoeken. Hier staan namelijk ook nog een paar sequoia bomen waarvan er een met een tunnel. 

Dorien had het na een kwartier lopen wel gezien, want er was toen nog steeds niets te zien, behalve gewoon bos. De mannen zijn doorgelopen en hebben ze wel gezien, maar vonden het tegenvallen. We hadden gisteren al teveel mooie sequoia's gezien. 

Al met al dus een tegenvallende dag in Yosemite. Het kan komen omdat het zaterdag was en daardoor drukker. We hebben echter ook het idee dat de parkeermogelijkheden/infrastructuur verbeterd kunnen worden. Jammer! 

Maar nu is alles weer goedgekomen, we hebben een plek voor de nacht op een camping met zwembad. Nu nog even wat chips naar binnen werken en dan een heerlijke duik.

31 juli kings canyon / sequoia

We dachten dus een leuke rustige camping, maar niets bleek minder waar. Op deze camping zat een kudde Mexicanen of Spanjaarden, tjonge jonge, midden in de nacht reden er auto's en hoorden we gepraat.... Verder is het niet onder de 30 graden gekomen en we konden de airco niet aan doen. Slecht geslapen dus! 

Weer vrolijk vertrokken en onderweg behalve alle soorten fruitbomen, veel giga grote koeienstallen gezien, we denken dat er wel 1000 koeien per stal waren. 

Nu naar de andere ingang van het Sequoiapark. Begonnen bij Big Stump trail. Hier hebben een aantal houthakkers in plm 1880 huisgehouden en de boel omgehakt. Natuurlijk zonde, maar nu hebben we wel op de doorsnede van een boom gestaan waarvan een dikke plak in het national museum in New York te zien is en ook nog een plak in een museum in Londen. 

Daarna naar de hoogste sequoia van het park General Grant Tree, die ook de National Christmas tree genoemd wordt. Hij is hoger dan 90 m dus is best lastig om hier wat slingers, lampjes en ballen in te hangen......

We zijn ook nog door de stam van zo'n boom gelopen, raar idee hoor.

Nu een behoorlijk eindje rijden naar Yosemite park. Helaas hoorden we bij de ingang van een ranger dat alle campgrounds vol waren, maar dat er bij een of ander zijweggetje plekken waren om vrij te kamperen. Oei, dit was eigenlijk de limit voor Dorien en Niels... Het hele grote NIETS. Dit vonden ze niet leuk... Maár nog een uur rijden en zoeken, daar had Dick en ook ik, geen zin meer in. 

 Er kampeerde nog een groep plm 20 Amerikaanse jongeren in het bos. Wij bleven op een stuk asfalt staan. Een Dixietoilet stond er ook  nog, maar geen stromend water om in ieder geval je handen te kunnen wassen. Basic! 

Hier onze plek voor de nacht, naast pine bomen die zo hoog zijn dat het lijkt of de camper gekrompen is. We staan helemaal alleen en het is hier AFSCHUUWLIJK, SAAI, VRESELIJK, NAAR EN ONAANTREKKELIJK EN TOTAAL NIET GEZELLIG. Ik vind alles goed behalve deze camping. Middle of nowhere alla. Camping met niks alla. Camping met alles alla!. Maar dit ahhrrg. Gelukkig ben ik niet de enige die er zo over denkt en vindt niels dit ook! 

30 juli Sequoia

Vandaag naar het Sequoia national forest. Onderweg hier in Californië veel gele dorre heuvels gezien met velden vol ja-knikkers, afgewisseld met grote citrusfruit boomgaarden. Doordat ze goed bewaterd werden, groeit het hier best.

Bij het sequoia park aangekomen blijkt dat we met de camper maar een klein stukje het park in mogen. Wel tot een campground, waar gelukkig plek is. Hier weer geen electriciteit en water, maar wij vinden dit tot nu toe de leukste campings. 

Met de shuttlebus (35 min. Rijden) het park in en direct naar Sherman tree gegaan, en boom van 2200jaar oud.  Dit is de grootste boom ter wereld, niet in hoogte (hoewel 82m niet laag is) maar wel qua volume. 

De stam is 33 m in omtrek en heeft een doorsnede van 36,5feet. Dit is ruim meer dan de 32feet van onze RV. Kijk naar de kleine mensen onderaan de stam.

En zo staan er hier nog een paar, helaas komt het op de foto niet over hoe enorm groot deze bomen zijn.

Niet te geloven, vanochtend nog in de hitte ontbeten, maar hier in het park hadden Dorien en ik het in onze topjes het behoorlijk fris. We zaten hoog, maar het was ook bewolkt. In Californië hebben ze water tekort, maar wij geloven er niet in. Op de terugweg met de bus plensde het lekker. Dus ook op onze 2e dag in Californië een bui.

tegen de tijd dat we gingen eten was het weer droog, dus installeerden we on aan de tafel die op elke plaats klaar staat

Helaas viel dit wat tegen want we werden belaagd door een troep wespen waardoor Dorien en nicolette al snel besloten om naar naar binnen te vluchten.

Dick en Niels hielden het vol totdat het eten op was en het weer begon te spetteren.

Zodra we van tafel waren kwam de opruimdienst om alle eventuele resten te verwijderen.

Morgenochtend rijden we eerst naar een andere ingang van het park om daar een paar grote omgevallen bomen te zien. Morgenmiddag gaan we naar Yosemite park, wat volgens de rangers hier veel toeristischer is. We zullen zien! 

29 juli op doorreis naar Bakersfield

Vandaag een lange reisdag op het program. Een uurtje of vijf zes rijden. We hadden ook via Death Valley kunnen gaan, maar dick had ergens gelezen dat dat afgeraden werd voor Campers. 

Gisteren kregen we tijdens onze vlucht te horen dat er in Nevada maar 100ml water valt per jaar. Gisteren een strak blauwe lucht, vanochtend bewolking met af en toe wat regen, dat gebeurt dus niet vaak ( of namen Hollanders altijd regen mee? Hoe zat het ook alweer fam. MMMM?).

Het gebied rondom Las Vegas noemt men al Desert, maar dat was vooral rotsachtig maanlandschap. Vandaag is het veel woestijnachtiger, veel meer zand. Hier woont ook nauwelijks iemand.

Op de helft van onze route kwamen we langs Ghost town Calico. Plm 130 jaar geleden was er zilver ontdekt, dus werd er een zilvermijn gestart. Na een paar mooie jaren woonden er zelfs 1200 mensen, nu niets meer. In elk gebouw wat er nu nog staat, is een souvenirshop gevestigd. Leuk als break, maar het was bijna te heet om doorheen te lopen. 

We zagen in de verte dat er een thunderstorm gaande was. Grote grijze wolken met wat lichtflitsen en regenkolommen eronder. Wij dachten er langs te rijden, maar helaas. Het water tekort in Californië is gelukkig weer wat kleiner geworden. Opeens voor ons grote gele zandwolken en harde rukwinden, we kwamen in een zandstorm terecht en werden bijna van de weg geblazen. Onze camper piept en kraakt steeds al, maar nu nog meer en het leek wel of het bed van Niels van de camper gerukt zou worden. Ik zat niet helemaal rustig naast Dick... De linkerkant van de camper is nu smerig bruin geworden en we proeven zelfs het stof in de camper.

Natuurlijk hebben we dit spannende kwartiertje ook weer overleefd en we gingen weer vrolijk verder.

Er rijden hier ook ongelooflijk lange treinen. Vier locs voorop met 120 wagons er achteraan is tot nu toe ons record van wat we gezien hebben.

Net langs de weg een vliegtuig kerkhof gezien. Ook een KLM Boeing stond er tussen.

Ook een enorm windmolen park met oneindig veel windmolens en vlak voor de camping ook boomgaarden op Amerikaans formaat dus zover je kan zien het zelfde door bomen.

Uiteindelijk zijn we in Bakersfield aangekomen bij een camping met een heerlijk zwembadje. De buitentemperatuur is 43 graden in de schaduw om 17 uur 's middags!

28 juli Naar de Skywalk

Vandaag met een klein vliegtuigje (12 pers) gevlogen over de Hooverdam die vanuit de lucht maar erg klein leek. We hadden verwacht over de Grand canyon te vliegen, maar dat viel erg tegen. Vooral veel Desert, woestijn, gezien. 

We zijn geland op een klein vliegveldje bij de Skywalk, een hoefvormig glazen platform hoog boven de GrandCanyon. 

We hadden ons hier heel wat van voorgesteld maar de Skywalk zelf viel tegen. De hualapai indianen zijn een zeer commercieel volkje. Zo was het niet toegestaan om fotoapparatuur mee te nemen naar de Skywalk, zij waren echter bereid om voor 16dollar een foto of voor bijna 100 dollar een serie foto,s te maken. Gelukkig was de hoogte voor Nicolette wat te veel en heeft zij vanaf een veilige positie een paar foto,s gemaakt.

Daarna werden we met een bus weer verder vervoerd naar een mooi uitzichtpunt waar we een warme maaltijd geserveerd kregen. 

De vlucht na de Skywalk was wel erg leuk. Dit was iets meer over de Grand canyon.  We hebben geprobeerd net zoveel foto's te maken als N.A Fets. Met 3 mobieltjes, een tablet en een digitale camera is het niet gelukt om net zo veel bergfoto's te maken als 25 jaar geleden met een analoge camera.

'S avonds nog een laatste keer de strip op. Naar hotel Mirage, waar een heuse vulkaanuitbarsting nagedaan wordt. Weer overal veel straatartiesten. Daarna nog even in het hotel Circus circus, wat bij onze camping hoort, gekeken. In een overdekte hal is een pretpark, compleet met snelle achtbanen. Een herrie, ongelooflijk! Natuurlijk zijn Niels en Dorien in de Canyon Blaster geweest, vier keer over de kop. 

26 en 27 juli Las Vegas

Las Vegas is eigenlijk makkelijk samen vatten. OVER DE TOP EN GEWELDIG. Overdag is het te heet om wat te doen, volgens iedereen behalve dorien. Die is ondertussen gewend aan de temperatuur. maar als na zonsondergang de temperatuur dragelijk wordt komt de stad tot leven. De strip is dan extra bijzonder, enorme hotelcomplexen waar van alles te doen is. Mega winkelcentrums die je van buiten niet ziet. Met binnen in het winkelcentrum een heel stadje gemaakt met een plafond waarvan je denkt dat je echt overdag buiten bent. Heel gaaf! Terwijl het buiten echt donker is.

De eerste dag hebben we ons vooral vergaapt aan alles wat er te zien was. Duizenden winkels gezien. Achtbanen midden in de stad. En de aparte bouw van gebouwen.  We zijn ook eventjes naar new york geweest want je heb hier super veel landen/steden in las Vegas ook al klinkt dat wat raar.( Parijs, Venetië, Chinatown, Egypte) en er waren nog 10 landen in de bouw! Haha. . overdag was het al mega maar pas als het donker is is het echt (mega) leuk in deze drukke energie vretende stad, vrijwel alles is verlicht. Op straat lopen de meest leuke en vreemde figuren rond. En veel straatartiesten. Er is zoveel te zien dat vervelen onmogelijk is.

De 2e dag weer even naar de stad geweest. Dan afkoelen in het heerlijke zwembad. En dan de avond in. we zijn naar een dinnershow geweest, dit was een interactieve show waarbij je tijdens het eten vermaakt wordt. Hier kregen als de Dutch people de nodige aandacht wat erg leuk was. Niels werd zelfs nog aangesproken tijdens de show en moest vertellen hoe die heet en wat ie doet op school en hoe die iemand zou vermoorden! 

Daarna naar Fremontstreet. Oftewel Old Vegas. Wow, een hele lange straat ( hier is Las Vegas begonnen) overkoepeld door een licht- en geluidshow. Te gek! Je kan hier met een zippline (een soort kabelbaan waar je naar beneden kijkend hangt) over de straat heen vliegen, ziet er heel gaaf uit dorien en niels hadden ook graag gewild maar het was echt te duur, jammer genoeg. (40 pp voor drie minuten). Overal straatartiesten en allerlei verklede mensen die graag met je op de foto willen voor een tip. Look-a-likes als Michael Jackson, Marilyn Monroe, Elvis, Mickey Mouse en Minions lopen hier rond. Hier ook veel bijna naakte showgirls en de Chippendales (dorien had graag naar hun show gewilt maar jammer, 18+, nog even wachten) 

Hoera! Hier is Dorien eindelijk geslaagd voor een betaalbare cowboyhoed. We hebben al drie weken lang in alle winkeltjes alle hoeden bekeken, vaak te groot en zeker ook te duur. Het deed me aan denken aan ruim 30 jaar geleden toen ik op zoek was naar een nieuwe tas.... Annie en d'r tassie ;-)...

 

De voorzijde van Circus circus waar wij op de rv parc staan.

Op deze toren staan boven enkele attracties , Niels En Dorien zijn hier op het dak in de Big Shot geweest  (het rode gedeelte waar je in een keer woord afgeschoten naar boven en een vrije val hebt naar beneden). Dus op 110 verdiepingen hoog.

Het uitzicht was hier prachtig.

Ook op de grond is er genoeg te zien

Bij het Bellagio hotel is een enorme fontein show die elke 15min herhaald wordt.

25 juli Hooverdam

Lekker! Vanochtend zonder haast op kunnen staan. Voor een korte rit. Eerst naar de supermarkt en de sportwinkel. En ja in een rij winkels, daar zijn ook kledingwinkels... Daar gaat weer een uur. Maar wel geslaagd met 4 korte broeken voor niels en een vest een hempje en een portemonnee voor dorien. En dan zijn we eindelijk toe aan de supermarkt. Waar we eigenlijk maar heel weinig nodig hadden. 

Het is intussen al 40 graden. Poehoe heet!  

Na het winkelen gaan we naar de Hoover dam. Ik (dorien) vond het niets meer als een dam, een stapel stenen. Maar de rest vond het wel bijzonder zo'n dam. 

Voordat we trouwens bij de dam werden toegelaten werden we eerst uitgebreid gecontroleerd door bewakers. Een aantal luiken onder de camper moesten bekeken, ook het vak met stinkende zweetschoenen, voor dat vak had de arme man wat minder interesse.... Een grote stevige neger, Ber genaamd, kwam de camper in terwijl Dorien bezig was met wakker worden ;-). .. Ook hij vond niets spannends in de camper.

Na de dam zoeken we een camping. Als we er een gevonden hebben, Gaan we al snel naar het meer Lake Mead om af te koelen. Het water is bijna warm, maar toch Lekker. De wind is hier ook erg heet!

Weer terug op de camping niks doen. In de tussen tijd staan er naast ons nog meer Nederlanders. Dus bespreken we onze routes gezellig ( de stem van de buurvrouw lijkt op die van Tineke Schouten) met z'n allen bij onze camper tussen de palmbomen en het prachtige uitzicht. Daarna gaan we koken en eten. En waarschijnlijk in de vreselijke hitte slapen... 

Maar, na het eten, zijn er andere buren die opeens wat komen drinken en kletsen. Gezellig! Om 24 uur 's nachts is het nog steeds 32 graden!

De hooverdam

Het meertje 

Lake Mead, 

En ons prachtige uitzicht vanaf de camper

24 juli via route 66 naar peachspring

Een nachtje op een beetje trieste camping. Hier staan vooral mensen die hier permanent wonen, heel gewoon in Amerika. Voor het eerst dat we onze eigen campingtafel nodig hadden. Tot nu toe stond op iedere camping bij iedere plek een picknicktafel. Wat wel weer opvallend goed was, was het internet. Eindelijk konden we niet alleen een beetje whats-appen, maar ook onze blogspots versturen, zodat iedereen weer op de hoogte is.

Een ander groot voordeel voor Dick was dat ie eindelijk de Tour de France  kon zien. helaas redde Gesink het niet om tijd te pakken en te stijgen in het klassement. 

Bij het plaatsje Seligman hebben we een stukje van Route 66 genomen. Erg grappig hoe de museum/winkeltjes er uitzien. Overal oude auto's, nummerborden, rare dingen, paspoppen bovenop een gevel, alles kan, als het maar gek is.

Even na 2uur aangekomen in het beoogde plaatsje Peach springs. De reisleider had hier een mooi RVparc beloofd met veel rariteiten van Route66, maar Van het plaatsje was niet veel over.

Helaas nog een uurtje doorrijden naar Kingman waar we nu op zoek gaan naar een RV, met zwembad en WiFi. 

Het leek ons leuk om aan de route66 te gaan eten en vertrokken vol goede moed naar het oude centrum van Kingman. Helaas leek het hier niet op wat we in Seligman gezien hadden, geen winkels,geen restaurants, geen sfeer, totaal geen oud centrum. Na deze tegenvaller maar terug gereden naar het nieuwe centrum, sfeerloos maar wel genoeg te kiezen.

Het kiezen bleek vooral uit verschillende soorten fastfood te bestaan en we zijn uiteindelijk in een all you can eat restaurant terecht gekomen. Zie achter Dorien twee mannen met cowboyhoeden op, heel gewoon. In dit restaurant liep ook een man met een kunstbeen en een pistool in een holster op zijn rug. Hij ging te snel het restaurant uit om een foto te kunnen maken...

Na het eten was het al donker. En toen alle sterren van de hemel goed te zien waren gingen Dorien,Dick en Nicolette natuurlijk nog even zwemmen onder die mooie Sterren hemel. Opvallend genoeg dachten vooral veel andere Nederlanders dat ook. En was het dus een Nederlands nacht zwembad geworden!! 

23 juli, sedona

Omdat Nicolette en Niels vanmorgen zeer vroeg wakker waren, waren we weer vroeg op pad. Dorien hebben we laten slapen door de slideout met haar met bed en al, in te schuiven. Nadat haar gordel vast zat zijn we gaan rijden. 

Eerst naar Flagstaff en bij een sportzaak heeft Niels schoenen gekocht. door naar Sedona om een jeeptour te doen. Sedona bleek enorm toeristisch en parkeren van de RV leek bijna onmogelijk. Na veel zoeken een plekje gevonden waarbij we de uitrit van de brandweer net niet blokkeerden en ook nog naast een politiebureau. Een prachtig plekje waar nog niemand aan had gedacht. 

Hierna de tickets de Broken Arrows Tour geregeld. Nicolette wilde eigenlijk de Desert Tour doen, goedkoper en langer, saaier? De foto's zagen er echt minder spannend uit en ook het verhaal van de Broken Arrow tour klonk spannender...., dus je snapt het, Nicolette moest even slikken...

De cowboy/chauffeur van de jeep, Paul, was een spraakwaterval en wist van iedere rots die we tegenkwamen wel een naam te noemen.  Hieronder enkele foto's

 We hadden gehoopt dat nicolette het uit zou gillen van spanning maar gelukkig kon ze er echt van genieten. Met onze 4x4 jeep, af en toe in de 45 graden hoek!

Deze helling hebben we naar beneden in de 45 graden hoek genomen!