29 juli op doorreis naar Bakersfield

Vandaag een lange reisdag op het program. Een uurtje of vijf zes rijden. We hadden ook via Death Valley kunnen gaan, maar dick had ergens gelezen dat dat afgeraden werd voor Campers. 

Gisteren kregen we tijdens onze vlucht te horen dat er in Nevada maar 100ml water valt per jaar. Gisteren een strak blauwe lucht, vanochtend bewolking met af en toe wat regen, dat gebeurt dus niet vaak ( of namen Hollanders altijd regen mee? Hoe zat het ook alweer fam. MMMM?).

Het gebied rondom Las Vegas noemt men al Desert, maar dat was vooral rotsachtig maanlandschap. Vandaag is het veel woestijnachtiger, veel meer zand. Hier woont ook nauwelijks iemand.

Op de helft van onze route kwamen we langs Ghost town Calico. Plm 130 jaar geleden was er zilver ontdekt, dus werd er een zilvermijn gestart. Na een paar mooie jaren woonden er zelfs 1200 mensen, nu niets meer. In elk gebouw wat er nu nog staat, is een souvenirshop gevestigd. Leuk als break, maar het was bijna te heet om doorheen te lopen. 

We zagen in de verte dat er een thunderstorm gaande was. Grote grijze wolken met wat lichtflitsen en regenkolommen eronder. Wij dachten er langs te rijden, maar helaas. Het water tekort in Californië is gelukkig weer wat kleiner geworden. Opeens voor ons grote gele zandwolken en harde rukwinden, we kwamen in een zandstorm terecht en werden bijna van de weg geblazen. Onze camper piept en kraakt steeds al, maar nu nog meer en het leek wel of het bed van Niels van de camper gerukt zou worden. Ik zat niet helemaal rustig naast Dick... De linkerkant van de camper is nu smerig bruin geworden en we proeven zelfs het stof in de camper.

Natuurlijk hebben we dit spannende kwartiertje ook weer overleefd en we gingen weer vrolijk verder.

Er rijden hier ook ongelooflijk lange treinen. Vier locs voorop met 120 wagons er achteraan is tot nu toe ons record van wat we gezien hebben.

Net langs de weg een vliegtuig kerkhof gezien. Ook een KLM Boeing stond er tussen.

Ook een enorm windmolen park met oneindig veel windmolens en vlak voor de camping ook boomgaarden op Amerikaans formaat dus zover je kan zien het zelfde door bomen.

Uiteindelijk zijn we in Bakersfield aangekomen bij een camping met een heerlijk zwembadje. De buitentemperatuur is 43 graden in de schaduw om 17 uur 's middags!

28 juli Naar de Skywalk

Vandaag met een klein vliegtuigje (12 pers) gevlogen over de Hooverdam die vanuit de lucht maar erg klein leek. We hadden verwacht over de Grand canyon te vliegen, maar dat viel erg tegen. Vooral veel Desert, woestijn, gezien. 

We zijn geland op een klein vliegveldje bij de Skywalk, een hoefvormig glazen platform hoog boven de GrandCanyon. 

We hadden ons hier heel wat van voorgesteld maar de Skywalk zelf viel tegen. De hualapai indianen zijn een zeer commercieel volkje. Zo was het niet toegestaan om fotoapparatuur mee te nemen naar de Skywalk, zij waren echter bereid om voor 16dollar een foto of voor bijna 100 dollar een serie foto,s te maken. Gelukkig was de hoogte voor Nicolette wat te veel en heeft zij vanaf een veilige positie een paar foto,s gemaakt.

Daarna werden we met een bus weer verder vervoerd naar een mooi uitzichtpunt waar we een warme maaltijd geserveerd kregen. 

De vlucht na de Skywalk was wel erg leuk. Dit was iets meer over de Grand canyon.  We hebben geprobeerd net zoveel foto's te maken als N.A Fets. Met 3 mobieltjes, een tablet en een digitale camera is het niet gelukt om net zo veel bergfoto's te maken als 25 jaar geleden met een analoge camera.

'S avonds nog een laatste keer de strip op. Naar hotel Mirage, waar een heuse vulkaanuitbarsting nagedaan wordt. Weer overal veel straatartiesten. Daarna nog even in het hotel Circus circus, wat bij onze camping hoort, gekeken. In een overdekte hal is een pretpark, compleet met snelle achtbanen. Een herrie, ongelooflijk! Natuurlijk zijn Niels en Dorien in de Canyon Blaster geweest, vier keer over de kop. 

26 en 27 juli Las Vegas

Las Vegas is eigenlijk makkelijk samen vatten. OVER DE TOP EN GEWELDIG. Overdag is het te heet om wat te doen, volgens iedereen behalve dorien. Die is ondertussen gewend aan de temperatuur. maar als na zonsondergang de temperatuur dragelijk wordt komt de stad tot leven. De strip is dan extra bijzonder, enorme hotelcomplexen waar van alles te doen is. Mega winkelcentrums die je van buiten niet ziet. Met binnen in het winkelcentrum een heel stadje gemaakt met een plafond waarvan je denkt dat je echt overdag buiten bent. Heel gaaf! Terwijl het buiten echt donker is.

De eerste dag hebben we ons vooral vergaapt aan alles wat er te zien was. Duizenden winkels gezien. Achtbanen midden in de stad. En de aparte bouw van gebouwen.  We zijn ook eventjes naar new york geweest want je heb hier super veel landen/steden in las Vegas ook al klinkt dat wat raar.( Parijs, Venetië, Chinatown, Egypte) en er waren nog 10 landen in de bouw! Haha. . overdag was het al mega maar pas als het donker is is het echt (mega) leuk in deze drukke energie vretende stad, vrijwel alles is verlicht. Op straat lopen de meest leuke en vreemde figuren rond. En veel straatartiesten. Er is zoveel te zien dat vervelen onmogelijk is.

De 2e dag weer even naar de stad geweest. Dan afkoelen in het heerlijke zwembad. En dan de avond in. we zijn naar een dinnershow geweest, dit was een interactieve show waarbij je tijdens het eten vermaakt wordt. Hier kregen als de Dutch people de nodige aandacht wat erg leuk was. Niels werd zelfs nog aangesproken tijdens de show en moest vertellen hoe die heet en wat ie doet op school en hoe die iemand zou vermoorden! 

Daarna naar Fremontstreet. Oftewel Old Vegas. Wow, een hele lange straat ( hier is Las Vegas begonnen) overkoepeld door een licht- en geluidshow. Te gek! Je kan hier met een zippline (een soort kabelbaan waar je naar beneden kijkend hangt) over de straat heen vliegen, ziet er heel gaaf uit dorien en niels hadden ook graag gewild maar het was echt te duur, jammer genoeg. (40 pp voor drie minuten). Overal straatartiesten en allerlei verklede mensen die graag met je op de foto willen voor een tip. Look-a-likes als Michael Jackson, Marilyn Monroe, Elvis, Mickey Mouse en Minions lopen hier rond. Hier ook veel bijna naakte showgirls en de Chippendales (dorien had graag naar hun show gewilt maar jammer, 18+, nog even wachten) 

Hoera! Hier is Dorien eindelijk geslaagd voor een betaalbare cowboyhoed. We hebben al drie weken lang in alle winkeltjes alle hoeden bekeken, vaak te groot en zeker ook te duur. Het deed me aan denken aan ruim 30 jaar geleden toen ik op zoek was naar een nieuwe tas.... Annie en d'r tassie ;-)...

 

De voorzijde van Circus circus waar wij op de rv parc staan.

Op deze toren staan boven enkele attracties , Niels En Dorien zijn hier op het dak in de Big Shot geweest  (het rode gedeelte waar je in een keer woord afgeschoten naar boven en een vrije val hebt naar beneden). Dus op 110 verdiepingen hoog.

Het uitzicht was hier prachtig.

Ook op de grond is er genoeg te zien

Bij het Bellagio hotel is een enorme fontein show die elke 15min herhaald wordt.

25 juli Hooverdam

Lekker! Vanochtend zonder haast op kunnen staan. Voor een korte rit. Eerst naar de supermarkt en de sportwinkel. En ja in een rij winkels, daar zijn ook kledingwinkels... Daar gaat weer een uur. Maar wel geslaagd met 4 korte broeken voor niels en een vest een hempje en een portemonnee voor dorien. En dan zijn we eindelijk toe aan de supermarkt. Waar we eigenlijk maar heel weinig nodig hadden. 

Het is intussen al 40 graden. Poehoe heet!  

Na het winkelen gaan we naar de Hoover dam. Ik (dorien) vond het niets meer als een dam, een stapel stenen. Maar de rest vond het wel bijzonder zo'n dam. 

Voordat we trouwens bij de dam werden toegelaten werden we eerst uitgebreid gecontroleerd door bewakers. Een aantal luiken onder de camper moesten bekeken, ook het vak met stinkende zweetschoenen, voor dat vak had de arme man wat minder interesse.... Een grote stevige neger, Ber genaamd, kwam de camper in terwijl Dorien bezig was met wakker worden ;-). .. Ook hij vond niets spannends in de camper.

Na de dam zoeken we een camping. Als we er een gevonden hebben, Gaan we al snel naar het meer Lake Mead om af te koelen. Het water is bijna warm, maar toch Lekker. De wind is hier ook erg heet!

Weer terug op de camping niks doen. In de tussen tijd staan er naast ons nog meer Nederlanders. Dus bespreken we onze routes gezellig ( de stem van de buurvrouw lijkt op die van Tineke Schouten) met z'n allen bij onze camper tussen de palmbomen en het prachtige uitzicht. Daarna gaan we koken en eten. En waarschijnlijk in de vreselijke hitte slapen... 

Maar, na het eten, zijn er andere buren die opeens wat komen drinken en kletsen. Gezellig! Om 24 uur 's nachts is het nog steeds 32 graden!

De hooverdam

Het meertje 

Lake Mead, 

En ons prachtige uitzicht vanaf de camper

24 juli via route 66 naar peachspring

Een nachtje op een beetje trieste camping. Hier staan vooral mensen die hier permanent wonen, heel gewoon in Amerika. Voor het eerst dat we onze eigen campingtafel nodig hadden. Tot nu toe stond op iedere camping bij iedere plek een picknicktafel. Wat wel weer opvallend goed was, was het internet. Eindelijk konden we niet alleen een beetje whats-appen, maar ook onze blogspots versturen, zodat iedereen weer op de hoogte is.

Een ander groot voordeel voor Dick was dat ie eindelijk de Tour de France  kon zien. helaas redde Gesink het niet om tijd te pakken en te stijgen in het klassement. 

Bij het plaatsje Seligman hebben we een stukje van Route 66 genomen. Erg grappig hoe de museum/winkeltjes er uitzien. Overal oude auto's, nummerborden, rare dingen, paspoppen bovenop een gevel, alles kan, als het maar gek is.

Even na 2uur aangekomen in het beoogde plaatsje Peach springs. De reisleider had hier een mooi RVparc beloofd met veel rariteiten van Route66, maar Van het plaatsje was niet veel over.

Helaas nog een uurtje doorrijden naar Kingman waar we nu op zoek gaan naar een RV, met zwembad en WiFi. 

Het leek ons leuk om aan de route66 te gaan eten en vertrokken vol goede moed naar het oude centrum van Kingman. Helaas leek het hier niet op wat we in Seligman gezien hadden, geen winkels,geen restaurants, geen sfeer, totaal geen oud centrum. Na deze tegenvaller maar terug gereden naar het nieuwe centrum, sfeerloos maar wel genoeg te kiezen.

Het kiezen bleek vooral uit verschillende soorten fastfood te bestaan en we zijn uiteindelijk in een all you can eat restaurant terecht gekomen. Zie achter Dorien twee mannen met cowboyhoeden op, heel gewoon. In dit restaurant liep ook een man met een kunstbeen en een pistool in een holster op zijn rug. Hij ging te snel het restaurant uit om een foto te kunnen maken...

Na het eten was het al donker. En toen alle sterren van de hemel goed te zien waren gingen Dorien,Dick en Nicolette natuurlijk nog even zwemmen onder die mooie Sterren hemel. Opvallend genoeg dachten vooral veel andere Nederlanders dat ook. En was het dus een Nederlands nacht zwembad geworden!! 

23 juli, sedona

Omdat Nicolette en Niels vanmorgen zeer vroeg wakker waren, waren we weer vroeg op pad. Dorien hebben we laten slapen door de slideout met haar met bed en al, in te schuiven. Nadat haar gordel vast zat zijn we gaan rijden. 

Eerst naar Flagstaff en bij een sportzaak heeft Niels schoenen gekocht. door naar Sedona om een jeeptour te doen. Sedona bleek enorm toeristisch en parkeren van de RV leek bijna onmogelijk. Na veel zoeken een plekje gevonden waarbij we de uitrit van de brandweer net niet blokkeerden en ook nog naast een politiebureau. Een prachtig plekje waar nog niemand aan had gedacht. 

Hierna de tickets de Broken Arrows Tour geregeld. Nicolette wilde eigenlijk de Desert Tour doen, goedkoper en langer, saaier? De foto's zagen er echt minder spannend uit en ook het verhaal van de Broken Arrow tour klonk spannender...., dus je snapt het, Nicolette moest even slikken...

De cowboy/chauffeur van de jeep, Paul, was een spraakwaterval en wist van iedere rots die we tegenkwamen wel een naam te noemen.  Hieronder enkele foto's

 We hadden gehoopt dat nicolette het uit zou gillen van spanning maar gelukkig kon ze er echt van genieten. Met onze 4x4 jeep, af en toe in de 45 graden hoek!

Deze helling hebben we naar beneden in de 45 graden hoek genomen!

22 juli grand canyon.

Na maar liefst 2 dagen op dezelfde plaats te hebben overnacht zijn we na de 2e nacht van schrik  zo vroeg wakker geworden dat we al om 8:00 op weg gaan naar de Grand Canyon. Na een zeer voorspoedige rit rond koffietijd al gearriveerd aan de oostzijde bij uitzichtpunt Desert view, 

omdat hier ook een campground is met het principe first come, first service hier direct een plaats voor de nacht geregeld. 

Hierna verder gereden naar Grand canyon village en vandaaruit verder met de shuttle bus. Via een lange wandeling waarbij we veel teveel foto's hebben gemaakt omdat we steeds opnieuw van niet te beschrijven uitzichten genoten.

Na de wandeling nog een film gekeken in het visitor center, ook in de film is de grootsheid van de Grand  canyon goed te zien.

Terug bij de camper bbq, en, net toen Dick een heel verschrikkelijk vies biertje met tomatensmaak weggooide kwam er een ranger uit de struiken. Eigenlijk verwachtten we een uitbrander voor het vervuilen van de campground, maar gelukkig viel het mee. Hij kwam ons uitnodigen voor een presentatie welke hij zou houden over bats, vleermuizen. Helaas duurde onze bbq wat lang en konden we niet meer horen wat hij te vertellen had.

Na het eten haasten om bij de uitzichttoren de zonsondergang te bekijken. We waren niet alleen.

Het uitzicht was weer spectaculair en het was zeer helder waardoor de bergen van Monumental Valley  op 145km afstand zichtbaar waren.

Hierna nog lekker een kampvuurtje gemaakt en toen naar bed met de bedoeling vroeg op de staan om de zonsopgang te bekijken.

Om 5uur! smorgens zijn alleen Nicolette en Niels wakker geworden zodat zij samen hebben kunnen kijken hoe de zon weer opkwam bij de uitzichttoren. Er waren meerdere gekken vroeg op gestaan, maar, de moeite waard!

1 augustus Details na ruim 3 weken USA.

 Het heeft eventjes geduurd, maar hier weer een overzichtje met wat echte reis details

Op dit moment hebben we er 24 reisdagen opzitten en gaan we dus aan de 24e nacht in de camper beginnen.

We hebben de "america the beautiful" pas goed benut voor het bezoeken van 15 nationale parken, daarnaast zijn we nog naar de 2 Grootste dammen in Amerika geweest en hebben we nog enkele plaatselijke of regionale parken of bezienswaardigheden bezocht.

Om dit tussen resultaat te behalen hebben we:

3599,7 mile gereden (5759,5km)

411,88 gallon benzine verbruikt (1561,02liter)

Verbruik is tot nu toe 8,73mile/gallon (3,68km/liter), de RV lust dus wel een druppeltje.

Hiervoor hebben we 1352,88 dollar betaald (€1252 is €0,80 per liter,

Het duurste RVparc was bij Grand Teton in het plaatsje Jackson 77dollar en tot vanavond was de campsite bij Natural Bridge de goedkoopste 12dollar. Maar nu staan we in SIËRRA national forrest waar we wild camperen.

In de supermarkten worden alle boodschappen voor ons in zakjes gedaan en we hebben op deze manier al 82 plastic tasjes ontvangen. We hebben helaas niet bijgehouden hoe lang de kassahulpjes hier over doen, maar dat gaat niet altijd even efficiënt en snel... 

20 juli Monument Valley en 21 juli Page

Op weg naar Monument Valley, via een weg die onderbroken werd door een 5mile onverhard gravelpad met een hellingspercentage van 10%....  Brrr, erg smal.... Maar natuurlijk reed onze chauffeur, annex reisleider, heel stoer vol zelfvertrouwen naar beneden. Natuurlijk was een van zijn reisgenoten blij dat we weer op een gewone weg reden.

Vanuit de verte zagen we het beeld wat je in alle reisgidsen ziet van Monument Valley. Nog even 20 dollars weggegooid om het visitor centre te bezoeken. Die arme Navajo indianen weten wel hoe ze geld moeten verdienen. 

We waren daar trouwens op het goede moment met goed weer. Toen we weer verder gingen naar Page hadden we veel regen.

In Page voor twee nachten een camping geboekt. Het is hier behoorlijk warm.

Dinsdag 21 juli Page

Vandaag mochten we uitslapen! We gingen pas om 11 uur op pad en wilden eerst naar de Lower Antelope Canyon. Toen we daar aankwamen was het een grote chaos. Niemand mocht het grote parkeerterrein op. Vanwege de hevige regenval van de vorige middag was de canyon gesloten. Hij was ondergelopen en ze zouden pas om 12 uur opengaan. We konden ook niets boeken en besloten drie kwartier te wachten. Tot na een half uur Opeens Niels doorhad via zijn mobiel, dat we in een andere tijdzone zaten... Later bleek dat het kwam doordat we in Navajo gebied zaten. 

Omdat we toen opeens meer dan uur moesten wachten hebben we de planning maar omgegooid. 

Eerst naar Horseshoebend. Een mooi uitzichtpunt over de Colorado rivier in de vorm van een hoefijzer. Heel diep, eng om op een rand er een foto van te maken. Om een goede foto te kunnen maken, ging Dick op de rand liggen. Een Fransman heeft daar weer zelfs een foto van gemaakt omdat ie dat zo bijzonder vond.

Daarna naar de Glen Canyondam bij Lake Powell. Giga hoog, alvast een voorproefje voor als we de Hooverdam bij Las Vegas gaan bekijken. Het was erg heet, tussen de 35 en 40 graden. Lake Powell zag er wel erg lekker uit, dus jullie begrijpen het: we hebben een heerlijke duik genomen. Het water was lekker! 

Toen toch nog maar even de gok genomen om alsnog de Antelope Canyon te lopen. 

Zoals ik net al schreef, de Navajo houde van geld. Haha eerst moesten we 32 dollar betalen om te parkeren of zo, slim! Vervolgens nog 28 dollar pp om een Tour te maken... Nog slimmer! 

En jawel, de laatste Tour van die dag was voor ons. Zoals we al van iedereen hadden gehoord was het echt mooi. In een spleet in de aarde liepen we, waarbij het zonlicht half naar binnen viel. De zandstenen rotsen waren heel mooi in ronde zachte vormen afgesleten, en dan ook nog in oranje kleuren. Wow! 

Van de gids begrepen we dat ze vanwege de hevige regen van de middag ervoor, eerst de canyon die ochtend toegankelijk hadden moeten maken door alle takken, bladeren, afval en dode muizen weg te scheppen.... Deze gids ( had trouwens echt originele Navajonaam: Ron ;-) was gek op foto's maken en probeerde met alle toestellen van de toeristen wat moois te maken. Hij was vooral grote fan van Nikon.

19 juli op weg naar Natural bridges

Vanochtend begonnen met de weg rijden van Capitol Reef. 

Eerlijk gezegd vonden we de route buiten het park mooier en indrukwekkender.  We wilden hier een wandeling maken,  maar helaas vonden we geen parkeerplek op de te kleine parkeerplaats. 

We hebben nog wat oude rotswandtekeningen gezien en zijn doorgereden. Na het plaatsje hanksville afgeslagen naar de 95 om naar "Natural bridges" te gaan. Onderweg opeens weer een landschap met daarin oprijzende grijze bergen, alsof het hoge kastelen of forten waren. 

Dick had bedacht om 50 mile om te rijden, om via Bullfrog met een veerboot over Lake Powell te  gaan en daarna de Glen Canyon te bezoeken en een overnachtingsplaats te zoeken. Gelukkig stond aan het begin van de weg een bord met daarop de prijzen vermeld voor de overtocht, hier kwam onze Hollandse zuinigheid naar voren. Voor een prijs van 1,50 per feet van onze camper, werd het ons te duur. 45 dollar betalen voor 50 mile omrijden kon er toch echt niet meer vanaf.

Dus Toch maar de weg genomen richting Natural Bridges. 

Onderweg de Colorado rivier weer overgestoken, deze was inmiddels flink gegroeid in vergelijking met de eerste ontmoeting in de Rocky Mountains.

En een klein uurtje verder rijden toch al gearriveerd bij de Natural bridges.  In dit park was een camping met maar 13 plekken, voor wel 10 dollar voor een nacht, dat deed ons hart sneller kloppen;-).  We zijn hier dan ook gaan overnachten.

In Natural bridges zijn drie natuurlijke bruggen in de rotswanden ontstaan door de erosie van het water uit de rivier. Inmiddels zijn die wel 200 feet hoog. Zoals inmiddels gewoon is hebben we weer te veel foto,s gemaakt. Dick en Niels zijn langs een stijl pad naar beneden gegaan om de "bruggen" van onderaf te bekijken. Dick werd nog aangevallen door een cactus, de stekels zaten in zijn kuit. Beneden een totaal ander landschap wat het gevoel gaf in een oerwoud te lopen.   

Met een mooie avond, zonder wind, maar met een barbecue, gevolgd door een kampvuur is ook deze dag weer tot een mooi einde gekomen. 

De avond zal nog even spannend worden want als de lucht straks helder wordt moet je de Melkweg tussen de sterren kunnen herkennen en dat willen we natuurlijk zien.

18 juli van Bryce naar Capitol Reef

'S nachs een pittig onweertje meegemaakt, volgens Dick, Niels en Dorien. Ik heb alleen wat gerommel en geflits gezien...

De ochtend zijn we gestart in Bryce Canyon. We begonnen op Sunsetpoint. Dick en Dorien gingen lopend naar Sunrisepoint. Niels en ik gingen de Navajotrail lopen. Die ging zigzaggend tussen de oranje rotsen en hoodoos door naar de bodem richting Wallstreet, tussen twee hoge 30m, rotsmuren door, met heel hoge pinetrees. Wat een kleurenpracht! Gelukkig was het om 9 uur lekker fris. De klim naar boven was een echte kuitenbijter. 

Vervolgens Byway 12 gereden richting Capitol Reef. Volgens de dame van het visitorcentre zouden we het nog druk krijgen met uitstappen om naar de omgeving te kijken. Nou, inderdaad weer veel gezien. 

Uitgestapt bij Escalante, petrified forest state park. Hier zijn de bomen versteend geraakt. We hebben niet de grote wandeling gemaakt, omdat Dorien last heeft van haar heup en knieën. Vandaag heeft ze sowieso een bijtankdag: veel slapen tijdens de rit. 

Op de hoek van het petrified hoek was een ranch waar een openlucht bruiloft gaande was, met de typische rijtjes met stoelen en gasten, zoals je in films ziet.

We zijn gestopt bij het Anasazii State park museum. Een klein museumpje met opgravingen van huisjes van Navajo indianen en puebloan people. 

Uiteindelijk tijdens een onweersbui in Capitol Reef aangekomen. Deze keer rode bergen, wederom bijzonder. De rotsen zijn in dunne, breekbare laagjes rood zandsteen opgebouwd. Riviertjes zijn rode modderstromen. We hebben een plekje op de camping van het state park. Het is een frisse avond en we zijn lekker uit eten gegaan. 

Daarna was er, net als in Bryce, 's avonds nog een informatiepraatje door een ranger, buiten in het amfitheater van de camping. In Bryce hebben we alles geleerd over landschildpadden en hier ging het over de aanvallers en hun prooien, oftewel de kringloop. Voor de Mountain lions moeten we uitkijken! Die heeft geen natuurlijke vijand....

17 juli Bryce canyon

Vandaag naar Bryce Canyon. Eerst door een tunnel die zo smal en helemaal niet verlicht is, dat iedereen in het midden moet rijden ( natuurlijk om de beurt per 10 a 20 auto's) en zeker niet mag stoppen. (Even voor de volkerrail medewerkers: hier geen wanden wassen of remplace van verlichting! Scheélt een hoop gedoe). 

We hebben geweldig uitgeprinte reistips van Gabe, collega van Dick, meegekregen (bedankt!) waar de tip opstond om 10km voor Bryce eerst even bij Losee Canyon de Arches Trail te lopen. Wat geweldig mooi! Een kleine ruige wandeling tussen de hoodoos. Dit zijn oranje gekleurde pilaarachtige rotsen. Prachtig uitzicht, echt fantastisch. 

Vervolgens naar Bryce, wat veel toeristischer was. Met een gratis shuttle bus (Campers mogen niet overal in het park) naar Bryce point. Hier een ontzettend weids uitzicht op de omgeving met rotsen in de kleuren van wit tot oranje. Niels en Dick gingen een trail 2,7 km lopen naar Inspiration point. De dames gingen met de shuttle bus. 

Gisteren hadden we al een camping voor vandaag geboekt, met zwembad, dachten we.... Helaas! Niet aanwezig, gisteren de verkeerde camping gebeld... Jullie snappen hoe vooral Dick keek: not amused!!! Wat een tegenvaller!

Morgenochtend gaan we starten met een kleine wandeling bij Bryce en vervolgen onze weg naar Capitol Reef.

15 en 16 juli Op naar Zion

Wo 15/7 Vanmorgen vroeg opgestaan voor de 2e lange reisdag op rij. Nu voor het eerst de echte highway op. Een lekkere weg om de rijden en de Miles vliegen voorbij. Onderweg verrast door een mini dierentuin tijdens een stop voor een bak koffie. Hierna weer verder gereden over higwway15 richting Las Vegas, vandaar zullen wij 275 mile voordien al afslaan.  Op een uur of vier al bij de geplande finishplaats springdale, daar weer proviand ingeslagen en een camping opgezocht.  Op de camping weer heerlijk afgekoeld in het zwembad en in het roadboek de Zion opties opgezocht. 

S,avonds lekker gebarbecued en nog en tijd voor de camper gezeten. Gezien de warmte hier voor het eerst de airco gebruikt en dat is wel een heerlijk ding bij 35graden. 

Do 16/7 Zion.

Na een lekkere nacht rustig aangedaan en wel 1 mile gereden naar het visitor center in Zion, daar de camper geparkeerd. Voorzien van broodjes en veel water naar de shuttlebus die door het Zion national parc rijd.  De voor ons eerste stop is bij de emerald Pools, wij zijn alleen bij de lower emerald pool geweest. De pool zelf stelde niets voor maar het pad er naar toe en de zeer kleine waterval zag er aardig uit. In mei zal dit veel mooier zijn met zo te zien een zeer grote waterval waar je dan achterlangs kan lopen. Terug bij het beginpunt lekker de voeten gekoeld in het riviertje.

Opeens bedacht de grotto trial te lopen. Idee was leuk maar het pad liep bijna evenwijdig aan de busroute, wat frustrerend was voor Dorien, want het was te warm en best ver om te lopen.... Dorien en ik hebben we een rood vogeltje en een havik gezien. Daarnaast was er een rode rots "red arch Mountain 1807m hoog". Niels en Nicolette hebben deze rots gemist, ze liepen te hard.

Als 3e de Riversidewalk naar de Narrows gelopen. Een leuk pad naar een zeer mooie kloof waardoor een ondiepe rivier stroomt. In de Narrows een paar 100 meter stroomopwaarts in de rivier gelopen onder de indruk van de enorme rotspartijen aan weerszijden van de rivier. 

Hierna waren we de warmte zat en hebben we de camper opgehaald en ons gemeld bij de camping.

We hebben weer een heerlijk plekje om de nacht door te brengen. Gelukkig zijn we zelfvoorzienend want een douche mogelijkheid is er niet op deze camping. Wel nog even gepoedeld in een riviertje.  In de schaduw was het vanavond om 18 uur 34,6 graden! En ook nog eens 2 herten voor bij ons in het 'tuintje' van de campingplaats!! Jammer genoeg hebben we geen foto's van de rest van de dag want dat was wel heel gaaf! 

14 juli

Vandaag een lange reis dag. We werden al vroeg wakker dus konden we snel weg. Vandaag bezoeken we niet echt iets. En is het ook niet de bedoeling dat we veel uit stappen. Aan de kant van de weg waren allemaal, griezel huizen daar hebben we maar pauze gehouden. In het echt zag het er nog veel verlaten uit dan op de foto. Boude 2de pauze aten we broodje knakworst we zaten aan een meertje waar dick eventjes een duik heeft genomen. Lekker! Daarna reden we weer verder. We kwamen om 5uur aan op een leuke camping met een heerlijk zwembadje waar we lekker met ze 4tjes een duik hebben genomen. Lekker even die ontspanning! 

Tijd voor de echte details

Al die verhalen zijn natuurlijk leuk, maar natuurlijk willen we ook weten wat we hebben moeten doen om die verhalen te kunnen schrijven. Daarom zal ik wat details doorgeven over de eerste week rijden

We staan vandaag op de 7e camping en de prijs varieert tussen de 17dollar en schrik niet 77,76 dollar.

We zijn inmiddels in 3 nationale parken geweest,  Rocky Mountain, Yellowstone en grand teton. In het Yellowstone hebben we 8 bezienswaardigheden bezocht waarmee dit park met stip op 1 staat.

Om dit de bereiken hebben we inmiddels 1345,2mile of te wel 2152,3km gereden hierbij was de kortste afstand op een dag 93mile en de langste afstand 322 mile. Voor de 1345,2 hebben we 146,09gallon (554liter) nodig gehad. De RV heeft dus behoorlijk dorst.

Op een of andere manier is er nog niets van hardlopen terecht gekomen en heb ik pas vandaag voor het eerst een 1000meter gezwommen.  En net in het zwembad 2 Amerikaanse jongetjes geleerd hoe ze  borstcrawl moesten zwemmen, want het was niet aan te zien hoe ze het het deden. Na instructie en het voordoen hoe het moest bleek de jongste van de 2 broertjes de snelste leerling en versloeg hij opeens zijn oudere broer de de eerste series nog sneller was. Het was dus een nuttig zwembad bezoek.

Dan nu nog een kleine vooruitblik voor de komende dagen. Morgen nog een lange reisdag. Je moet wat over hebben voor het Yellowstone, maar het was het wat mij betreft zeker waard om een stukje om te rijden. 

Dan komen we morgen aan in Zion en daar blijven we 2 nachten. Dorien of Nicolette zullen wel melden wat we daar doen. Na Zion naar Bryce canyon en Capitol Reef., dit worden korte reisdagen waardoor het gemiddelde van 192,14 mile per dag, nu zal zakken. 

Over een week weer een update van mij en tot die tijd alleen verhalende beschrijvingen van Nicolette en Dorien. Het kan zijn dat we weer een paar dagen geen internet hebben, we zullen zien!

12 juli

De tweede dag Yellowstone. Mooi, niet al te warm weer, plm 20-25 gr. Beetje bewolkt.

Vandaag begonnen bij Mammoth hot springs, ook dit is weer bijzonder. Het water stoomt en borrelt omhoog waardoor er een apart uitziend landschap ontstaan is. Dick vindt het op Pamukkale in Turkije lijken. Witte, oranje grijze bergen. 

Daarna naar de Towerfalls, een waterval die tegen viel.  Weer een uurtje rijden en gelopen naar de Lowerfalls. Een waterval van 93m hoogte (hoger dan de Niagara waterval). Hier een mooi uitzicht op de Grand canyon of the Yellowstone. 

Bij het Norris geyser bassin een wandeling gemaakt van plm. 2,5 mile.  Dick en Dorien deden het kleinere rondje. Overal grote borrelende, stomende bassins. Af en toe eentje waar wat water uitspuit. Een vreemd landschap. 

Weer op pad, nu naar de Artists Paintpots. We verwachtten hier mooie kleurrijke bassins te zien, maar helaas dit viel tegen. Weer de camper in en onderweg liepen twee Bisons op de andere kant van de weg, op een meter afstand van de camper! Wat een grote beesten!

Als klap op de vuurpijl naar Old faithfull de bekendste geyser van het Yellowstone. In een grote ring rondom de geyser met een paar honderd man wachten op de uitbarsting. Iedere 91 min barst hij uit. Die van ons was 14 minuten te laat, haha. Al met al viel het wat tegen.  het water spoot plm 30 a 40m. De lucht in. 

Als laatste attractie weer naar een paar paint pots gegaan. Deze waren echt heel mooi, grenzend aan het Yellowstone meer.

Gelukkig konden we nog een campingplek vinden in het park. Het was weer pas half 8 dat we stonden. Lange dagen maar de moeite waard. We zijn maar uit eten gegaan, heerlijke hamburger met patat mmm!

11 juli

We zijn vandaag oo weg naar Yellowstone. We hebben een stop gemaakt bij de Buffalo Bill dam. In het visitor centre zijn we Niels kwijt geraakt. Het was een stukje terug lopen naar de camper en voor de luie Amerikanen en Dorien reed er een golfkarretje, handig voor d'r knietjes! De aardige Amerikaanse bestuurder ging ook op zoek naar Niels en ja hoor, hij bleek nog in het visitor centre te zitten...

We kwamen in het Yellowstone om een uur of drie aan in de regen. Prachtig park , maar heel veel dode verbrande bomen. Een triest gezicht. 

Vervolgens naar Mud Volcano. Wow! De zwaveldamp borrelt omhoog via modderpoelen. Een vreemde verschijning. Dorien loopt hier met een hand voor haar mond vanwege de stank. 

Het is hier steeds in en uit de camper of auto. Er is zoveel te zien! We hebben in de verte een Grizzly of Zwarte beer gezien, Bisons aan de kant van de weg.  En verder ook nog herten, muildieren, vlinders, pelikanen, osprey (we weten de nl naam niet, aasgier?), mieren, vliegen en natuurlijk muggen ( die voelen we ook). 

Helaas geen camping geboekt hier, dus zijn we genoodzaakt om buiten het park een campground te vinden. Gelukkig 10km buiten het park. Wederom een lange, maar mooie dag achter de rug. 

9 en 10 juli

9 juli. We gingen vroeg op pad. De gordijnen van de camper zijn zo doorschijnend dat we vanzelf vroeg wakker worden. We hebben de trail ridge road gereden in het national park Rocky Mountains. Fantastisch mooi, uitzicht naar Long Peak de hoogste berg van Amerika 14.000 feet, plm 4000 meter hoogte. Daarna korte wandeling op de toendra, boven boomgrens, 3570 m. Hoogte. Frisse wind. Er lag sneeuw op de toppen. Weer heel anders dan Oostenrijk, ook minder ijle lucht. Maximale hellingspercentage was 7%, prima te rijden. Daarna beetje regen.

 Buiten het park een picknickplaats gevonden, zien we op plm 20 meter een eland staan te knabbelen aan een boom!

Vervolgens een lang stuk gereden door een eenzaam landschap met af en toe een ranch en mini dorpjes. Uiteindelijk om 17 uur een kleine vriendelijke camping gevonden in Riverside (59 inwoners).

10 juli

Vandaag een lange route te gaan om in de buurt van Yellowstone te komen. We hebben een uitzicht van 50 km denken we. Ongelooflijke weidsheid. Uitgestrekte vlaktes, harde wind, ranches, af en toe een kudde zwarte koeien of paarden maar vooral veel gras en kleine struikjes en verder niets. In de verte gebergte, het is net alsof we in een Western film zitten alleen nog geen indiaan of cowboy gezien.

Niet te geloven dat we hier een afslag hebben gemist! Na 20 mijl kwamen we er pas achter. Kostte een uur, balen! Eerst even gepicknickt bij split rock, een mooie rotspartij die we beklommen hebben. Lekker uitgewaaid in de harde warme wind.

Toen weer doorgetuft voorbij Shoshoni. Een state rvpark gevonden net voor het Boyson park. heel rustig, mooi aangelegd. We hadden een prive schiereiland aan een meer, met privé wc gebouw, geen electriciteit, water en internet. Maar daar is onze camper voor, met alles aan boord, behalve dan het internet, (afzien!?!)Prachtig weer, gelijk in de zwembroeken en bikinis. Dick nam natuurlijk meteen een duik, heerlijk! 

We hadden een privé bbq (grote ijzeren ring met rooster) , dus jullie snappen het: de fik ging er in!

Met een mooi zonsondergang leek het wel een sprookjesplek.