Vanuit de verte zagen we het beeld wat je in alle reisgidsen ziet van Monument Valley. Nog even 20 dollars weggegooid om het visitor centre te bezoeken. Die arme Navajo indianen weten wel hoe ze geld moeten verdienen.
We waren daar trouwens op het goede moment met goed weer. Toen we weer verder gingen naar Page hadden we veel regen.
In Page voor twee nachten een camping geboekt. Het is hier behoorlijk warm.
Dinsdag 21 juli Page
Vandaag mochten we uitslapen! We gingen pas om 11 uur op pad en wilden eerst naar de Lower Antelope Canyon. Toen we daar aankwamen was het een grote chaos. Niemand mocht het grote parkeerterrein op. Vanwege de hevige regenval van de vorige middag was de canyon gesloten. Hij was ondergelopen en ze zouden pas om 12 uur opengaan. We konden ook niets boeken en besloten drie kwartier te wachten. Tot na een half uur Opeens Niels doorhad via zijn mobiel, dat we in een andere tijdzone zaten... Later bleek dat het kwam doordat we in Navajo gebied zaten.
Omdat we toen opeens meer dan uur moesten wachten hebben we de planning maar omgegooid.
Eerst naar Horseshoebend. Een mooi uitzichtpunt over de Colorado rivier in de vorm van een hoefijzer. Heel diep, eng om op een rand er een foto van te maken. Om een goede foto te kunnen maken, ging Dick op de rand liggen. Een Fransman heeft daar weer zelfs een foto van gemaakt omdat ie dat zo bijzonder vond.
Daarna naar de Glen Canyondam bij Lake Powell. Giga hoog, alvast een voorproefje voor als we de Hooverdam bij Las Vegas gaan bekijken. Het was erg heet, tussen de 35 en 40 graden. Lake Powell zag er wel erg lekker uit, dus jullie begrijpen het: we hebben een heerlijke duik genomen. Het water was lekker!
Toen toch nog maar even de gok genomen om alsnog de Antelope Canyon te lopen.
Zoals ik net al schreef, de Navajo houde van geld. Haha eerst moesten we 32 dollar betalen om te parkeren of zo, slim! Vervolgens nog 28 dollar pp om een Tour te maken... Nog slimmer!
En jawel, de laatste Tour van die dag was voor ons. Zoals we al van iedereen hadden gehoord was het echt mooi. In een spleet in de aarde liepen we, waarbij het zonlicht half naar binnen viel. De zandstenen rotsen waren heel mooi in ronde zachte vormen afgesleten, en dan ook nog in oranje kleuren. Wow!
Van de gids begrepen we dat ze vanwege de hevige regen van de middag ervoor, eerst de canyon die ochtend toegankelijk hadden moeten maken door alle takken, bladeren, afval en dode muizen weg te scheppen.... Deze gids ( had trouwens echt originele Navajonaam: Ron ;-) was gek op foto's maken en probeerde met alle toestellen van de toeristen wat moois te maken. Hij was vooral grote fan van Nikon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten